De stap van “ik mag weer” naar het spelen van een toernooi lijkt misschien klein, maar dat is het zeker niet.  Mijn lichaam moet de intensiteit opnieuw aankunnen. Er moet opgebouwd worden. Mijn lijf is veranderd, dus mijn rolstoel moet aangepast (die is gelukkig bijna klaar). Ondertussen werk ik aan ritme, regelmaat en het trainen van mijn lichaam en hoofd. Ook het hoofd, want mentaal weer klaar zijn voor de druk op de baan is minstens zo belangrijk. Zoveel kleine stapjes, die van buitenaf klein lijken… maar in werkelijkheid allesbehalve dat zijn.

Waar ik in Parijs eindigde in het oranje, mocht ik mijn rentree maken tijdens de World Team Cup. Onder de vlag van Nederland, omringd door een team. Sindsdien heb ik alweer een aantal toernooien gespeeld. En langzaam maar zeker begin ik het weer te voelen; hoe het werkt, hoe het voelt, maar wel met een andere blik dan voorheen.

De zoektocht naar aanpassingen loopt nog. Maar ik weet inmiddels zeker: dit is het pad dat ik bewust gekozen heb. Ik zoek, ik strijd, maar ik probeer ook opnieuw te kijken, anders te ervaren en te leren van wat is geweest.

TEAMNL volgde me van dichtbij. In deel 3 van de documentaire deel ik mijn weg terug: de twijfels, de stappen, de groei. Geen masker, geen opsmuk, alleen het echte verhaal. Bekijk nu deel 3 van de documentaire.

Dank aan TEAMNL voor de prachtige serie Comeback Loading. Ik kijk trots terug op hoe ik deze periode ben aangegaan en ben dankbaar voor hoe eerlijk en oprecht dit in beeld is gebracht.

(zie voor deel 1 en 2 mijn vorige posts)

Foto: Frank Molter / ITF

Bron: Linkedin Diede

Na de Paralympische Spelen onderging ik een grote operatie. Daarna viel alles stil. Geen tennis, geen ritme, geen trainer, geen toernooien. Maar wat ik daarvoor terugkreeg, bleek ook waardevol. Ik moest revalideren, nadenken, vertragen. Genieten van het leven buiten de lijnen van de tennisbaan en het topsportleven, even op vakantie. En toen kwam dat bekende gevoel terug… Ik wilde terug de baan op. En het mooie: het mocht weer, ook van de artsen. Maar met die wens kwamen ook nieuwe onzekerheden. Hoe pak ik dit aan? Wie kan me begeleiden op de baan? Hoe kijkt de buitenwereld naar mijn comeback? Het werd een zoektocht; eentje die nog steeds loopt.

TeamNL volgde me van dichtbij. In deel 2 van de documentaire deel ik openhartig mijn weg terug, de twijfel, en alles wat je meestal niet ziet. Geen masker, geen opsmuk, alleen het echte verhaal. Bekijk nu deel 2 van de documentaire

Bron: LinkedIn Diede

De afgelopen jaren kende ik hoogtepunten waar ik als sporter alleen maar van kon dromen. Maar ook tijdens die gouden momenten gaan blessures en mentale uitdagingen hand in hand. De aanloop naar de Paralympische Spelen in Parijs werd mijn grootste beproeving. Fysiek én mentaal moest ik de realiteit onder ogen zien: zo kon het niet langer. En daar sta ik nu, tien maanden later. Hoe bouw je als topsporter weer op van nul naar honderd procent? Dat proces is nog gaande.

TEAMNL volgde me van dichtbij. In deel 1 van de documentaire deel ik openhartig mijn reis, twijfels en het gevecht achter de schermen. Geen masker, geen opsmuk, alleen het echte verhaal. Bekijk nu deel 1 van de documentaire

Foto: Carolien Visser